poniedziałek, 17 kwietnia 2017

Multitasking

Jak jednocześnie:
zachęcić, by Hunowie zjedli zieleninę?
uciszyć zmęczoną Li, wyjącą z samozaparciem godnym podziwu?
nie zagryść, a miło wieczór spędzić?
wyfroterować podłogę?

Zabawmy się. Należy wziąć kępkę roszpunki zalegającej w lodówce i zagrożonej zasuszeniem. Inna też może być. Podnieść ją i szumieć, udając drzewo.
- Taś, taś, diplooodokuuu!
I już.
Hunowie na czworaka pożerają na jednym posiedzeniu hałdę zielska, Li zanosi się śmiechem w foteliku i dokarmia dinozaury o nader krótkich szyjach.
Podłoga lśni. Trochę rozgniecionymi strzępkami zieleni co prawda, ale kto by na to zwracał uwagę?

środa, 5 kwietnia 2017

czarna seria

Ściga mnie jakieś fatum. Zaczęło się ze dwa tygodnie temu, kiedy blender mi się podzielił. Mniej więcej tak, jak lustro, w które trafiła piłka kopnięta przez kaczkę Katastrofę.
- Och, no trudno, miał swoje lata - pomyślałam. 
Następnego dnia jakieś czarne Audi z impetem wypadło z parkingu pod prąd i wbiło się w maskę mojej Zafiry. 
- Cóż za szczęście, ze nam się nic nie stało i że mam w AC opcję lawety! - pocieszałam się, pchając do domu wózek z Gąsienicą, Młodszym, rowerkiem, deskorolką i całą resztą zgarniętą z bagażnika.
Kolejna była suszarka, wydając ostatnie tchnienie wrz z delikatnymi oparami dymu, wypływającego z wywietrznika.
- Och, szkoda, ale cóż, lat miała więcej, niż blender.
Kilka dni później Gąsienica, po domowemu zwana Li i z uporem maniaka usiłująca dostać się do laptopa, zdołała wreszcie wylać pod niego resztę zimnej herbaty. 
- Oszsz, cholera, moja wina, trzeba było nie stawiać kubka tak blisko! - westchnęłam ratując, co się da. Dało się niestety niewiele.
W ciągu kolejnych dwóch dni pracowałam na pożyczonych laptopach, z których jednemu padł zasilacz, a drugi tajemniczym sposobem przestawił swój ekran na jakiś mocno niefunkcjonalny tryb i pół dnia zajęło mi odkręcanie tego z powrotem.
- Najważniejsze, że nadal działają, prawda?
Wczoraj wyszarpnęłam sobie chwilę i z błogością usiadłam do maszyny. W połowie szwu zazgrzytała, szarpnęła i stanęła. Zrobiłam, co się dało. I nic.
- ...
Dzisiaj Li po raz setny zaśliniła mi komórkę, cisnąwszy  wcześniej o podłogę. Tym razem doprowadziła ją do ostateczności.

- ... no bez jaj!!

Jakbyście mieli jakieś stare sprzęty i nie mieli serca ich wymienić, bo przecież JESZCZE DZIAŁAJĄ - przyślijcie je do mnie. Problem rozwiąże się zapewne sam w ciągu dwóch - trzech dni. No, góra tydzień.